OVER MIJ 
 

De term 'groten der aarde' wordt in de westerse cultuur vooral gebruikt voor hen die 'het gemaakt hebben'. Zij die uitblinken in sport, wetenschappers, vooraanstaande politici, mensen van 'koninklijken bloede', filmacteurs. 

Het komt me voor dat er iets mist in deze status quo. Als we nadenken, bijvoorbeeld over de vraag  'Waarom leven we?' 'Is dit alles slechts toeval?', stuiten we op een andere kijk.  Zouden zij die antwoord hebben op diepzinnige levensvragen niet ( ook ) in aanmerking komen voor een titel als 'groten der aarde'?  

Het begon voor ondergetekende in de 80er jaren met het ontmoeten van diverse van die bijzondere mensen, mensen die vaak confronterende suggesties hebben bij voornoemde vragen. 
 

Rond 2.000 kwam tevens een vreemd dik boek in mijn leven, Het Urantia Boek. Kort daarna vielen plaatjes op van bijzondere kunstwerken die in die tijd in - vooral Engelse - velden verschenen. 

Wat betekende dit alles ? Nieuwe vragen kwamen op. Zoals bij de suggestie dat onze aarde een naam heeft, Urantia. Waarom had ik daar nooit iets over gehoord van de bijzondere mensen die ik ontmoette? 

Geestelijke leraren, leerde ik, vanuit hun unieke visie, brengen hun gehoor de waarde van het 'hier en nu' bij.

En dus lijkt het de taak van filosofen, schrijvers, wetenschappers, programmamakers, om uitgebreider na te denken en in gesprek te gaan over de relatie van op deze website vermelde zaken.    

Einstein werd eens gevraagd wat het belangrijkste issue is waar de moderne mens mee wordt geconfronteerd: ''Het belangrijkste' - antwoordde hij - 'waar de mens antwoord op wil hebben is de vraag:

Is het universum een vriendelijke plek ?'''