HOE HET BEGON
Jezus is volgens Het Urantia Boek rond het middaguur op 21 augustus van het jaar 7 BC geboren. Omdat het jaar nul, aldus het boek, nooit bestaan heeft was hij op het moment van de kruisiging ( in april AD 30 ) dus 35 jaar oud.
De zogenaamde 'annunciatie', de aankondiging van de engel Gabriel aan Maria dat ze te zijner tijd een bijzonder kind zou baren speelde zich half november BC 8 af :
'Aan u, Maria, breng ik een blijde boodschap nu ik u aankondig dat de conceptie die in u heeft plaatsgevonden door de hemel is verordineerd en dat ge te zijner tijd moeder zult worden van een zoon; ge zult hem Joshua noemen, en hij zal het koninkrijk der hemelen inluiden op aarde en onder de mensen.'
Het boek suggereert dat Jezus als geestkracht met zijn leven in het vlees een zevenvoudige stage zou volbrengen. De zeven levens speelden zich - aldus HUB - over een periode van ongeveer een miljard jaar af.
Zes levens speelden zich volgens HUB 'in het geestelijke' af. Jezus zou bijvoorbeeld in een van deze levens als lid van de Orde der Melchizedeks hebben opgetreden. De Melchizedeks zijn ook in HUB frequent aan het woord, als orde in de Grote Hierarchie die in HUB wordt uiteengezet staan de Melchizedeks halverwege God en de sterfelijke mens.
Tweeduizend jaar voor de geboorte van Jezus incarneerde een lid van deze Orde op aarde om de intentie achter de komst van een Materiele Zoon en Dochter - een andere naam voor Adam en Eva - nieuw leven in te blazen.
Als 'babyboomer' heb ik nooit veel gehad met de kerk, maar toen in 1975 de bus op weg naar een kibboets in de Jordaan vallei richting Tiberias langzaam een heuvel optrok, waardoor het Meer van Galilea zichtbaar werd, was dit toch een kippevel moment. Daar had hij dus gelopen, daar had hij gepredikt.
Vermoedelijk ook, reed op dat moment de bus in de buurt van Nazareth, het dorp waar hij leefde, nadat hij en zijn ouders terugkeerden uit Egypte, alwaar ze enige jaren doorbrachten, nadat ze in het najaar van het jaar 6 BC uit Betlehem vluchtten voor de moordlustige Herodes.
Een van de intrigerende stukjes informatie rondom de naderende geboorte van Jezus in HUB is dat - vanuit de geestelijke wereld - deze zorgvuldig werd voorbereid, ook in termen van het zoeken naar geschikte ouders.
Merk ook op ( iets wat niet in de tekst wordt gedeeld ) dat de dag van de geboorte - 21 augustus - zich juist bevindt op de grens tussen 232 ( 1/1 - 20/8 ) en 133 jaardagen. Ook in de graancirkels zijn frequent dit soort elegante associaties geweven, waarin met name de getallen 3, 7, 12 en hun veelvouden en combinaties ( Verhandeling 36, de Levendragers ) een rol spelen.
INCIDENT MET JOZEF
Een van de bijzondere incidenten in het leven van de jonge Jezus was een confrontatie met zijn vader terwijl ze samen , het was mei AD 5, op zakenreis waren in de stad Skytopolis, die deel uitmaakte van de Griekse Dekapolis. Juist in de tijd werden de jaarlijkse sportieve spelen tussen de diverse steden gehouden, waarover de jongen - tien jaar toen - erg enthousiast raakte. Vader Jozef echter vond dat zijn zoon veel te sterk afweek van de Joodse 'visie' die inhield dat dergelijke spelen teveel de nadruk legden op 'het ego'.
Het boek beschrijft dit als volgt : 'De enige keer dat Jezus zijn vader ooit boos op hem zag, was die avond in hun kamer in de herberg, toen de jongen in de loop van hun gesprek de Joodse gedachtengang zo geheel uit het oog verloor, dat hij voorstelde om terug te gaan naar huis en te gaan werken aan het bouwen van een amfitheater in Nazaret.'
In het volgende jaar (AD 6) begon 'hij regelmatig te werken in de timmermanswerkplaats thuis en het werd hem toegestaan zijn verdiensten zelf te beheren, een zeer ongewone regeling in een Joodse familie'.
Dit jaar kende hij perioden van onzekerheid, zelfs van daadwerkelijke twijfel over de natuur van zijn missie. Zijn menselijke bewustzijn dat zich op natuurlijke wijze ontwikkelde, begreep nog niet ten volle de werkelijkheid van zijn tweeledige natuur.
JEZUS IN JERUZALEM
AD 7 was het jaar waarin - begin april - het verhaal zich ontspon over de twaalfjarige jongen die kennis maakte met de hoofdstad, en aan het eind van het Paasfeest voortvarend in gesprek ging met schriftgeleerden over religieuze zaken.
Een citaat dat voorafgaat aan de beschrijving van deze bijzondere gebeurtenis zegt iets over de relatie die de jongen met zijn ouders had, en Maria en Jozef hadden met elkaar. Blijkbaar hadden noch Jozef noch Jezus Maria iets verteld over de botsing in Skytopolis bijna twee jaar eerder. Aldus meldt verhandeling 125 :
'Maria begreep maar niet waarom noch Jozef, noch Jezus wilden spreken over Skytopolis. Zij wist niets van hun geschil van het vorige jaar, want zij hadden haar dit voorval nooit verteld.'
Ook intrigerend over dit deel van het jonge leven is dat het boek de reden beschrijft hoe het kon dat de ouders al een flinke wandeling achter de rug hadden - ze waren inmiddels in Jericho - voordat ze bemerkten dat hun zoon spoorloos was.
Op de heenreis vanaf Nazareth was de jongen meegelopen met de vrouwengroep, de mannen en vrouwen liepen gescheiden, en leidde hij de ezel waarop zijn moeder zat. Op de terugweg nam Jozef aan dat zijn zoon weer koos om met de vrouwen te lopen. Omgekeerd dacht Maria dat haar zoon dit keer ervoor koos om met de mannen mee te lopen, aangezien hij nu immers een 'zoon der wet' was.
Het verhaal van Jezus' 'heldendaden te midden van de wijze mannen in de tempel te Jeruzalem was strelend voor heel Nazaret, vooral voor zijn vroegere leraren aan de synagogeschool'.
'Hij was een goed jukmaker geworden en kon goed werken met zowel canvas als leer. Hij ontwikkelde zich ook snel tot een vakkundig timmerman en meubelmaker'. 'Die zomer maakte hij vele tochten naar de top van de heuvel ten noordwesten van Nazaret om daar te bidden en na te denken.'
'Hij ging door met het volgen van gevorderde cursussen onder leiding van de leraren van de synagoge, en hij ging ook door met het onderwijs thuis aan zijn broers en zusjes, wanneer zij daarvoor de juiste leeftijd hadden bereikt.'
'In het begin van dit jaar trof Jozef maatregelen om het inkomen uit zijn bezittingen opzij te leggen zodat daarmee de lange studie van Jezus in Jeruzalem betaald zou kunnen worden, daar Jezus volgens plan in augustus van het volgende jaar, als hij vijftien jaar zou zijn, naar Jeruzalem zou gaan.'
'De verbeterde financiële toestand van het gezin in Nazaret was in hun huis aan vele dingen te zien, vooral aan het grotere aantal plankjes die gebruikt werden als leien waarop met houtskool werd geschreven. Jezus mocht ook zijn muzieklessen hervatten: spelen op de harp vond hij heerlijk.'
DE DOOD VAN JOZEF
'Op dinsdag 25 september AD 8 - juist op het moment dat de vooruitzichten goed waren en de toekomst er rooskleurig uitzag, velde een ogenschijnlijk wrede hand het hoofd van de huishouding in Nazaret: de huiselijke aangelegenheden raakten ontwricht en alle plannen voor Jezus en zijn toekomstige opvoeding vielen in duigen.'
'Eén groot probleem en voorziene moeilijkheid in zijn leven was althans op tragische wijze opgelost — er werd nu niet meer van hem verwacht dat hij naar Jeruzalem zou gaan om bij de rabbi’s te studeren. Het bleef altijd waar dat Jezus ‘aan niemands voeten zat.’ Hij was steeds bereid om van iedereen te leren, zelfs van het eenvoudigste kleine kind, maar 'nooit heeft hij aan menselijke bronnen zijn autoriteit ontleend om waarheid te onderwijzen'.
Frappante citaten uit latere hoofdstukken :
'Na de dood van zijn vader probeerde Jezus de oudere kinderen te leren zich individueel uit te drukken in het gebed — ongeveer zoals hijzelf dat zo graag deed — maar zij konden zijn gedachtengang niet volgen en vielen steeds weer terug op hun uit het hoofd geleerde gebedsformules.'
'Terwijl hij al deze problemen in zich liet omgaan, vond hij in de bibliotheek van de synagoge in Nazaret, tussen de apocalyptische boeken die hij had bestudeerd, dit handschrift dat ‘Het Boek van Henoch’ genoemd werd; en ofschoon hij er zeker van was dat het niet geschreven was door de Henoch van voorheen [*1], boeide het hem zeer en hij las en herlas het vele malen. Er was één passage die in het bijzonder indruk op hem maakte, een passage waarin de uitdrukking ‘Zoon des Mensen’ voorkwam.'
[1] Elders in de tekst wordt gesteld dat de kleinzoon van de Materiele Zoon en Dochter (Adam en Eva), en die luisterde naar de naam Henoch, de eerste persoon op Urantia zou zijn geweest die tot volledig inzicht (zelfrealisatie, verlichting ; RZ) kwam.
'Dit (zestiende) jaar werd hij lichamelijk volwassen. Hij was een mannelijke, knappe jongeman. Hij werd steeds rustiger en ernstiger, maar hij was vriendelijk en meelevend. Zijn blik was vriendelijk, maar vorsend. Zijn glimlach was altijd innemend en geruststellend. Zijn stem was muzikaal maar had een toon van gezag, zijn groet was hartelijk maar ongekunsteld. Altijd, zelfs in de allergewoonste contacten, leek er iets van zijn tweevoudige natuur, de menselijke en de goddelijke, zichtbaar te zijn.'
'Verscheidene malen per jaar, wanneer er geen bezoekers waren die op de Sabbat in de synagoge uit de schrift konden voorlezen, bleef Jezus dit doen, en vele malen leverde hij ook commentaar op de lezing (anno AD 12, zijn achttiende jaar, RZ), maar gewoonlijk koos hij de schriftgedeelten zo, dat commentaar onnodig was.'
'Tegen deze tijd (AD 13) konden Jezus en Maria het veel beter samen vinden. Zij beschouwde hem minder als een zoon: hij was voor haar meer een vader voor haar kinderen geworden.'
'Ofschoon Jezus in alles wat hij deed zeer methodisch en systematisch te werk ging, gaven zijn beleidsbeslissingen ook blijk van een weldadige elasticiteit van interpretatie en individuele aanpassing, waardoor alle kinderen zeer onder de indruk kwamen van de geest van rechtvaardigheid die hun vader-broer bezielde. Hij vroeg nooit willekeurige gehoorzaamheid van zijn broers en zusters, en deze onveranderlijke fairheid en het feit dat hij altijd rekening hield met persoonlijke factoren, maakten Jezus zeer geliefd in het hele gezin.'
'Dit (zijn 20e) jaar had Maria een lang gesprek met Jezus over het huwelijk. Zij vroeg hem ronduit of hij zou trouwen als hij vrij zou zijn van zijn verantwoordelijkheid voor het gezin. Jezus legde haar uit dat hij weinig over dat onderwerp had nagedacht, omdat zijn directe verplichting hem niet toestond te trouwen. Hij zei te betwijfelen of hij ooit in het huwelijk zou treden; hij zei dat al zulke zaken moesten wachten tot ‘zijn uur’ was gekomen, de tijd wanneer ‘het werk van zijn Vader een aanvang moet nemen.’
'Als kind verzamelde hij een enorme hoeveelheid kennis; als jongeling sorteerde en klassificeerde hij deze kennis en bracht hij er verband in; en nu, als een man van dit gebied, begint hij dit mentale bezit te ordenen om er later gebruik van te kunnen maken in zijn onderricht, optreden en dienstbetoon ten bate van zijn mede-stervelingen op deze wereld en alle andere bewoonde werelden in het ganse universum Nebadon.'