Het Heelal

Het in de jaren 30 in de VS ontstane Urantia Boek gaat in op het verschil tussen oude en jongere sterrenstelsels. De tekst werpt licht op de geschiedenis van de aarde en op zaken die met wetenschap, religie, ethiek, psychologie en filosofie te maken hebben.

Volgens Het Urantia Boek is er een belangrijk verschil tussen spiraalnevels, waar het evolutionaire leven zich zou afspelen, en zogenaamde ellipsen, die volgens de tekst dienen om het geestelijk leven te faciliteren.        

Het is knap dat de 'kroonjuwelen' van het universum sinds de 90er jaren - via de Hubble telescoop - zichtbaar zijn gemaakt, maar ook is het jammer dat onderstaande opnames niet meer staan afgebeeld in atlassen etc.


Dank aan : Space Telescope Science Institute 

In Het Urantia Boek wordt de planeet aarde als bijzonder neergezet omdat het - vanuit de geestelijke wereld - een Schepper Zoon ontving, 2.000 jaar geleden.  Zo'n geboorte is iets wat maar een keer in de geschiedenis van - wat het boek noemt - een 'plaatselijk universum' zou plaats hebben. 

Volgens Het Urantia Boek zou het universum waarvan ons zonnestelsel deel uitmaakt inmiddels bijna vier miljoen bewoonde werelden bevatten ( verhandeling 32 ). Iets wat nauwelijks afwijkt van wat ook geleerden en filosofen inmiddels vermoeden : dat we een van vele evolutionaire werelden zijn. 


Zowel wetenschap als openbaringen als Het Urantia Boek brengen structuur aan in ons begrip van het heelal. Het boek doet dit ook middels het verhaal van mensen als Christus, zij worden in Het Urantia Boek 'met hun Richter gefuseerden' genoemd.  In dit aardse 'New Age tijdperk' gebruikt men wel het woord 'verlicht'; mensen die een innerlijke zekerheid uitstralen die vaak infectueus is. Zij bieden een meer directe, inspirerende  manier van 'religie bedrijven' aan de nieuwe generaties, iets waar reeds nu steeds meer mensen zich in kunnen vinden.